Miejsce, gdzie rodzi się na nowo holenderski Kościół

Zdaję sobie sprawę, że tytuł tego tekstu jest pewną przesadnią, gdyż miejsc odradzania się wiary katolickiej w Holandii jest więcej; jak na tatrzańskim zboczu, gdzie halny powalił stary las, wszędzie między wykrotami można dojrzeć odrastające krzaczki wierzb i jarzębin, a gdzieniegdzie wznoszące się już nieśmiało do słońca pierwsze malutkie świerczki, tak też jest dziś w Holandii. Ale mam poczucie, że to konkretne miejsce ma szczególne znaczenie duchowe i jego rola w nowej wiośnie wiary w tym kraju będzie bardzo ważna.
Dlatego, kiedy planowałam swoją pielgrzymkę do Amsterdamu na Cichą Procesję, wiedziałam, że drugim jej celem musi być kaplica Pani Wszystkich Narodów, mimo że mieści się daleko od centrum miasta i nie jest atrakcyjna dla turystów z powodu braku wartości zabytkowej.

Budyneczek, w którym mieści się kaplica Pani Wszystkich Narodów 

Kiedy po kilkunastominutowej wędrówce w deszczu z przystanku tramwajowego dotarłam na miejsce, widok, jaki ujrzałam, był jeszcze mniej obiecujący, niż się spodziewałam, oglądając wcześniej zdjęcia w internecie. Niewielki jednopiętrowy baraczek na malutkiej działce, akurat taki, jaki buduje się w Polsce po erygowaniu nowej parafii, zanim rozpocznie się wznoszenie docelowego kościoła. W Amsterdamie, pełnym solidnej i dostatniej architektury tak sakralnej, jak i świeckiej widok ten był naprawdę zdumiewający... Wszystko się jednak zmieniło, kiedy przez wąski korytarzyk dotarłam do kaplicy. Była obszerna, choć niska (musiała zajmować większą część budynku) – i pełna ludzi. Trwała adoracja Najświętszego Sakramentu. Młode siostry zakonne w beżowych habitach prowadziły śpiew. Byli też obecni kapłani. Zaraz po adoracji zaczęła się Msza święta. Z tego powodu mam tylko kilka zdjęć, i to robionych od tyłu, bo nie chciałam przeszkadzać obecnym w modlitwie ani naruszać godności liturgii natrętnym fotografowaniem.

Przy kaplicy pracują kapłani i siostry z założonego na Słowacji w latach 90. zgromadzenia Rodziny Maryi. Zostało ono zaproszone specjalnie do tego celu przez miejscowego biskupa zaledwie miesiąc po zatwierdzeniu objawień na stopniu diecezjalnym (1996 r.). Głównym celem pracy braci i sióstr w Amsterdamie, mieście objawień zarówno eucharystycznych, jak i maryjnych, jest szerzenie czci Najświętszego Sakramentu oraz Matki Bożej. Zgromadzenie dobrze się rozwija, pracuje w kilkunastu krajach świata, w tym Rosji i Kazachstanie. Nie dziwię się, że mają powołania i przejmują kolejne placówki po wymierających zachodnich zakonach. Ich liturgia jest bardzo godna i pełna czci, oparta na tradycyjnej katolickiej pobożności. Jak powiedziała mi siostra Rosa Maria (Niemka), siostry przeznaczają na modlitwę kilka godzin dziennie.

Wychodziłam z tego miejsca w zupełnie innym nastroju, niż do niego dotarłam. Pełna energii i nadziei, z doświadczeniem żywego i dynamicznego Kościoła, z pozytywnymi wrażeniami z kontaktu z siostrami – roześmianymi i serdecznymi – oraz stosem materiałów promujących Matkę Bożą Panią Wszystkich Narodów (po polsku!), kupionych w sklepiku przy kaplicy. Dodam, że siostra z własnej inicjatywy spuściła mi znacznie z ceny :)
Szczegółowe informacje o objawieniach amsterdamskich i kaplicy przy Diepenbrockstraat 3 są dostępne po polsku na stronie sanktuarium: www.de-vrouwe.info/index_pl.html oraz na stronie prywatnej prowadzonej przez p. Witolda Wojciechowskiego: www.p-w-n.de/strona%20startowa.htm. Strona zgromadzenia Rodziny Maryi (bez jęz. polskiego) znajduje się pod adresem www.familiemariens.org. Jeden z biuletynów dostępnych na niej zawiera (po angielsku) obszerny materiał o amsterdamskiej kaplicy oraz pracy braci i sióstr w tym mieście: www.familiemariens.org/html/en/pdf/45.pdf (od. s. 16).

Ps. Po ostatnim tekście relacjonującym Cichą Procesję dostałam od kilkorga Czytelników wiadomości, że znają w Holandii kościoły, gdzie ludzie klęczą podczas Mszy. Mogę dodać, że jest tak również w kaplicy Pani Wszystkich Narodów, a także w kościele św. Agnieszki, w którym pracują księża z Bractwa św. Piotra celebrujący Mszę trydencką.