Presja ma sens! Kard. Eijk wstrzymał sprzedaż katedry w Utrechcie pod naciskiem społecznym

Jak informuje katolicki tygodnik „Katholiek Nieuwsblad”, ordynariusz Utrechtu, kard. Wim Eijk, w sobotę 2 marca zażądał od rady parafialnej (łączy ona trzy utrechckie parafie) przerwania procedury wycofania katedry św. Katarzyny z kultu Bożego i jej sprzedaży. W oświadczeniu mówi się wprost, że decyzja ta zapadła z powodu opinii publicznej. Chodzi m.in. o uruchomioną przez samych parafian petycję internetową, którą podpisało prawie ponad 1800 osób z Holandii i zagranicy, w tym wiele osób z Polski.

O tej bulwersującej sprawie pisaliśmy dwukrotnie, w tekstach „Rada parafialna planuje zamknąć katolicką katedrę w Utrechcie” oraz „Katedra katolicka w Utrechcie wystawiona na sprzedaż”. Opublikowaliśmy też polskojęzyczną instrukcję, jak podpisać petycję.

Wnętrze katedry św. Katarzyny. Źródło: Wikimedia Commons/CCBY pipijntje

Zarząd rady parafialnej przyznaje, że „poparcie dla zamknięcia (i łączącego się z nim przeniesienia siedziby arcybiskupa) okazało się niewystarczające”, a kardynał zabronił sprzedaży ze względu na „zastrzeżenia, jakie pojawiły się w parafii i poza nią”, a w szczególności „ponadregionalne znaczenie katedry św. Katarzyny dla Holandii jako siedziby metropolii”. (Przypomnijmy tutaj, że Utrecht jest dla Holandii tym, czym dla Polski Gniezno; stanowi też siedzibę metropolii kościelnej, obejmującej państwo holenderskie, i w tym właśnie mieście rezyduje prymas Holandii). Zarząd akceptuje decyzję kardynała Eijka (dodajmy, że nie miał innej możliwości), niemniej jednak – jak specjalnie podkreślił w oświadczeniu – jest nią rozczarowany.
Wycena majątkowa i sprzedaż katedry (jedynego średniowiecznego kościoła, jaki pozostał jeszcze w rękach utrechckich katolików) była flagowym projektem rady parafialnej. Zgodnie z jej ubiegłorocznym dokumentem „Wizja fuzji”, rada zamierzała w krótkim czasie pozbyć się, oprócz św. Katarzyny, jeszcze pięciu-sześciu innych czynnych utrechckich kościołów (czyli w sumie połowy). Można wnioskować, że po blokadzie sprzedaży katedry liczba przeznaczonych do sprzedaży kościołów wzrośnie.
Drugą pozycją oprócz utrzymania kościołów, generującą duże wydatki, są koszty osobowe i warto podkreślić, że w tym wypadku przewidziano przede wszystkim zwolnienie zawodowych organistów i innych muzyków oraz zastąpienie ich wolontariuszami... Natomiast koszty personelu administracyjnego – jak wynika z „Wizji fuzji” – przyciągnęły uwagę rady parafialnej w mniejszym stopniu ;) (jak zwykle na tym świecie).

Zarząd rady parafialnej planował sprzedać katedrę za kwotę 1 euro. Nabywcą miało być muzeum mieszczące się w przylegającym do katedry klasztorze, zlikwidowanym już wcześniej. Teraz zarząd obiecuje, że będzie się starać o dodatkowe fundusze oraz troszczyć, aby parafia „uzyskała witalność potrzebną do zapewnienia zdrowej przyszłości”. Zamierza też rozmawiać z muzeum „o zacieśnieniu współpracy i dalszym promowaniu publicznego dostępu do katedry w ramach unikalnego zespołu klasztornego późnego średniowiecza, w którym mieści się muzeum”. (Dodajmy, że katedra jest oczywiście normalnie publicznie dostępna).

Cieszymy się ogromnie, że presja opinii społecznej, w tym zagranicznej, wymusiła powstrzymanie tego skandalicznego projektu. Mamy nadzieję, że sytuacja wokół katedry św. Katarzyny zachęci osoby zarządzające Kościołem holenderskim do refleksji. Na razie wśród nich – tak duchownych, jak świeckich – zdaje się dominować mentalność syndyków masy upadłościowej: rozsprzedać wszystko jak najszybciej i zgasić światło. Na szczęście coraz odważniej przeciwstawiają się tej mentalności zarówno szeregowi holenderscy katolicy, jak i katolicka opinia publiczna w innych krajach. W grudniu odbyła się także w Watykanie duża konferencja mająca na celu powstrzymanie chaotycznego zamykania i rozprzedawania kościołów w krajach zachodnich. Sam Kościół holenderski planuje w najbliższych latach zamknąć około tysiąca kościołów. Temat wymaga pilnowania; sprawa utrechckiej katedry pokazała, że establishment kościelny musi już się liczyć z opinią publiczną. Liczymy, że zachęci ona osoby decyzyjne w Kościele holenderskim do poszukiwania nowych, bardziej konstruktywnych rozwiązań.

Przypominamy jeszcze raz o akcji „W Wielkim Poście będę się modlić i pościć o nawrócenie Holandii”. To nasz najpewniejszy instrument wpływu :) Ruszamy już w środę.

Źródła: kn.nl, katholiekutrecht.nl