Kilkusetletnie archiwa najstarszego holenderskiego klasztoru dostępne w Internecie

W portalu internetowym Brabanckiego Centrum Informacji Historycznej (BHIC) opublikowane zostały zasoby dokumentów i ksiąg rękopiśmiennych z opactwa norbertanów w Berne, najstarszego istniejącego klasztoru w Holandii. Najstarsze pochodzą z XII wieku! Dzięki „Metamorfoze” – narodowemu programowi ochrony holenderskich źródeł rękopiśmiennych – niedostępne normalnie dla „zwykłych ludzi” dokumenty i księgi zostały zdigitalizowane i można je teraz oglądać za darmo z dowolnego miejsca na świecie.

Księga godzinek, ok. 1470, Godzinki o Krzyżu Świętym. Sygn. 6. Źródło: bhic.nl

Opactwo norbertanów w geldryjskiej miejscowości Berne, otoczonej ze wszystkich stron wodami Mozy, zostało założone w 1134 r. przez Fulkona z Berne i jego żonę Bescelę z Someren. Arystokratyczne małżeństwo oddało na ten cel własny zamek. Przez kilkaset lat klasztor, obdarowany znacznymi posiadłościami ziemskimi, odgrywał ważne znaczenie gospodarcze i kulturalne, jak również prowadził parafie w różnych miejscowościach (w Berlicum od 1240, Heeswijk od 1284, Engelen, Vlijmen, Hedikhuizen i Oudheusden od 1285 itd.).

Akt, którym opat Sint-Truiden zrzeka się małej dziesięciny na rzecz opactwa
w Berne (1175 r.). Sygn. IC2. Źródło: bhic.nl

Wilhelm II, hrabia Holandii, zobowiązuje się dostarczać
opactwu w Berne pewne ilości wina (1242).
Sygn. IID4. Źródło: bhic.nl
W 1572 r. opactwo w Berne zostało złupione, a w 1579 r. podpalone przez protestantów. Rok później protestanci zlikwidowali klasztor i wyrzucili z niego mnichów. Jednak ta wspólnota zakonna, w odróżnieniu od wielu innych, miała szczęście: zdołała przetrwać na wygnaniu, najpierw w s’Hertogenbosch, a potem w Vilvoorde koło Brukseli. Niektórzy z norbertanów pracowali jako proboszczowie na parafiach, nie chwaląc się przynależnością do zakonu, a w 1629 r. jeden z opatów zamieszkał w należącym do opactwa kasztelu (rezydencji obronnej) w Heeswijk w Północnej Brabancji. Klasztor w Vilvoorde istniał do 1797 r. – wówczas mnisi zostali wygnani przez rewolucyjne wojska francuskie. Przez kolejne 60 lat zakon trwał w uśpieniu dzięki temu, że jego członkowie pracowali jako księża diecezjalni i po śmierci każdego opata wybierali spośród siebie następnego.

Opat Otto van den Boetzelaar otrzymuje prawo mianowania spowiednika
rozgrzeszającego grzechy zastrzeżone (ok. 1550). Sygn. IVF3. Źródło: bhic.nl

W końcu jednak w Holandii zaczął się (trwający aż do lat 80. XX wieku) proces demontowania represyjnego protestanckiego systemu państwowego, odmawiającego katolikom praw cywilnych i religijnych. Norbertanie zdołali uzyskać od króla oraz papieża potwierdzenie ciągłości istnienia klasztoru w Berne i w 1857 r. rozpoczęli oficjalnie na nowo wspólne życie zakonne w swoim kasztelu w Heeswijk. Budowla ta stała się nową siedzibą opactwa z Berne, najstarszego działającego klasztoru w Holandii. Uruchomili szkołę oraz inne pożyteczne inicjatywy społeczne, charytatywne i gospodarcze (z jednej z nich wywodzi się nawet znany bank Rabobank!). W 1879 r. wybudowali też nowy kościół klasztorny.

Procesjonarz ze śpiewami w notacji hufnagelowej, XV lub XVI w. Sygn. 12. Źródło: bhic.nl

Dzisiaj ojcowie z Berne/Heeswijk prowadzą liczne dzieła duszpasterskie, mają wydawnictwo, udzielają gościny pielgrzymom, a nawet ponownie uruchomili warzenie piwa, powracając w ten sposób do swojej słynnej, średniowiecznej tradycji. Posiadają też kilka przeoratów (mniejszych placówek). W sumie holenderskich norbertanów jest obecnie ponad dwudziestu (plus kilka norbertanek).

Rymowana kronika panów i książąt Brabancji od 640 do 1431 r. (XVI w.).
Sygn. 100.1. Źródło: bhic.nl

Zgromadzone przez mnichów z Berne skarby kultury rękopiśmienniczej również miały (rzadkie) szczęście przetrwać. Dzisiaj ich zbiory archiwalne obejmują trzy działy, i wszystkie one zostały udostępnione w portalu BHIC: stare archiwum opactwa z lat 1134–1857, archiwum pracowników społecznych z lat 1890–1940 oraz zbiór rękopisów z lat 1400–1900. Są dostępne pod adresami:
1) archiwum dokumentów: http://www.bhic.nl/integrated?mivast=235&mizig=210&miadt=235&micode=2092&miview=inv2
2) archiwum pracowników społecznych: http://www.bhic.nl/integrated?mivast=235&mizig=210&miadt=235&micode=2093&miview=inv2
3) zbiór rękopisów: http://www.bhic.nl/integrated?mivast=235&mizig=210&miadt=235&micode=2094&miview=inv2

Wydany przez papieża Honoriusza III w 1216 r. nakaz nakładania
w diecezji kolońskiej kar kościelnych na osoby naruszające przywileje i prawa,
zwłaszcza opactwa w Berne. Sygn. IG1. Źródło: bhic.nl

Norbertańskie opactwo z Berne w Heeswijk (taką nosi oficjalną nazwę) ma też własną stronę internetową: https://www.abdijvanberne.nl

Graduał (sam sanktorał) w notacji hufnagelowej, XV lub XVI w.
Sygn. 19. Źródło: bhic.nl

Źródła: bhic.nl, katholiek.nl, Wikipedia, abdijvanberne.nl

Komentarze