Uciekinierka z Niemiec

Podczas fal antykatolickich prześladowań w Niemczech w XIX i XX wieku, szczególnie za rządów Bismarcka i Hitlera, Holandia przygarnęła bardzo wielu uciekinierów z Niemiec, w tym nawet całe zgromadzenia zakonne wygnane ze swojej ojczyzny. Najsłynniejsi to św. Teresa Benedykta od Krzyża – Edyta Stein, oraz św. Arnold Janssen, założyciel misyjnych zgromadzeń werbistowskich. Inną, mniej znaną postacią jest bł. Maria Teresa Tauscher, założycielka zgromadzenia sióstr karmelitanek Boskiego Serca Jezusa. Jej wspomnienie liturgiczne przypada dzisiaj, 30 października. U nas, poza środowiskami karmelitańskimi, jest ona prawie nie znana i jest to wielka szkoda, ponieważ bł. Maria Teresa urodziła się i spędziła dzieciństwo w miejscowości leżącej obecnie w granicach Polski, w Sądowie (niem. Sandow) na terenie województwa lubuskiego. Przyznaję bez bicia, że nie znałam tej postaci i poznałam ją dzięki Czytelniczce bloga „Adoptuj kościół w Holandii”, pani Irenie Cydzik. Pani Irena nie tylko zachęciła mnie do poznania Marii Teresy Tauscher, lecz także przysłała materiały oraz zdjęcia (własnego autorstwa). Pani Ireno, ogromnie dziękuję!!!

Anna Maria Tauscher van den Bosch urodziła się w 1855 roku w rodzinie niemieckiego pastora luterańskiego. Jako młoda dziewczyna zetknęła się z katolicyzmem i wiara katolicka stopniowo zaczęła tak ją pociągać, że zapragnęła ją przyjąć. Mogła to jednak uczynić dopiero w wieku 33 lat. Wcześniej bowiem prowadziła przez wiele lat plebanię swego owdowiałego ojca. Dopiero gdy ponownie się ożenił i parafia oraz plebania otrzymały nową panią pastorową, Anna Maria mogła się wyprowadzić i zacząć realizować swoje pragnienia. Katolicyzm przyjęła mimo sprzeciwu ojca, w okresie, gdy pracowała jako dyrektorka domu dla osób upośledzonych i chorych psychicznie.

Podobnie jak Edytę Stein, zachwyciła ją Księga życia św. Teresy z Avili. Mistyczna duchowość wielkiej reformatorki epoki trydenckiej pociągnęła ją do żarliwego kultu Serca Jezusa, a jej niestrudzona aktywność – do wytężonej działalności charytatywnej. Przez resztę życia Anna Maria Tauscher łączyła postawy ewangelicznej Marii i Marty, prowadząc głębokie życie modlitewne i duchowe, a jednocześnie niestrudzenie zajmując się opieką nad dziećmi – zwłaszcza bezdomnymi, starcami, imigrantami i innymi najsłabszymi grupami. Wkrótce założyła nowe zgromadzenie zakonne: Sióstr Karmelitanek Boskiego Serca Jezusa. Została jego przełożoną, przyjmując imię Marii Teresy od św. Józefa.

Niestety niemieckie władze państwowe nie miały litości dla ogromnej liczby najsłabszych i najbardziej potrzebujących, którym Maria Teresa Tauscher ze swoimi siostrami niosła pomoc. Wygnana przez Kulturkampf z Niemiec, przeniosła dom generalny zgromadzenia w okolice Rzymu, a nowicjat – do Sittard w holenderskiej Limburgii. Ostatecznie jednak to Sittard stało się główną przystanią dla karmelitanek Boskiego Serca Jezusa, ponieważ dom generalny we Włoszech został w czasie pierwszej wojny światowej skonfiskowany jako – cóż za ironia – mienie niemieckie! Maria Teresa przebywała wtedy za oceanem, otwierając placówki zgromadzenia w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Wróciła do Europy w 1920 roku i już do końca życia (zmarła 20 września 1938 roku) mieszkała w Sittard. Tam też została pochowana, w klasztorze, który jest główną siedzibą karmelitanek Boskiego Serca Jezusa aż do dziś.

Mimo tylu klęsk zadanych przez wrogich ludzi bł. Maria Teresa Tauscher zdołała zorganizować zgromadzenie zakonne oraz rozwinąć opiekę nad tysiącami potrzebujących dzięki wielkiej energii i wyjątkowej umiejętności niezałamywania się w obliczu trudności. Jej hart ducha pozwalał jej pocieszać i wspierać mniej odpornych na przeciwności losu. Dużo o jej charakterze mówią słowa, które wypowiedziała przed śmiercią: „Moim głębokim pragnieniem jest móc leczyć rany dusz. Z nieba będę pragnęła jeszcze osuszać łzy”.

Do chwały ołtarzy wyniósł ją niemiecki papież Benedykt XVI, naprawiając w ten sposób symbolicznie krzywdy, jakie wyrządziła jej za życia własna ojczyzna. Uroczystości beatyfikacyjne odbyły się 13 maja 2006 roku w Roermond, które jest siedzibą diecezji limburskiej. Przewodniczył im prymas Holandii, kardynał Adrianus Johannes Simonis.

Źródła: karmel.pl, carmeldcj.org

Autorką zdjęć jest pani Irena Cydzik. Serdecznie dziękuję!