Głoście Słowo… Impuls misyjny papieża Jana Pawła II

Miałam już dla Państwa obmyślany inny tekst, ale biskup Jan Hendriks opublikował dzisiaj na swoim blogu Arsacal.nl tak piękne wspomnienie o papieżu Janie Pawle II, że nie mogłam go tu nie zamieścić (na co mam zgodę Księdza Biskupa). Myślę, że wciąż za mało doceniamy Polskiego Papieża, że jego nauczanie dopiero czeka w Polsce na odkrycie (było naprawdę przełomowe i wytyczyło Kościołowi drogę na kolejne dekady, jak objaśnia George Weigel w książce Uświęcić świat. Istotne dziedzictwo Soboru Watykańskiego II, którą niedawno wydało w moim przekładzie Wydawnictwo Esprit). O pielgrzymce do Holandii, wspomnianej przez Księdza Biskupa, mamy na blogu tekst („40. rocznica wizyty Jana Pawła II wHolandii: trauma i tragikomedia”), polecam zwłaszcza historię z solą i szparagami!

Pierwsze spotkanie późniejszego biskupa Jana Hendriksa z papieżem Janem Pawłem II
w 1979 roku. Żródło: arsacal.nl

Głoście Słowo… Impuls misyjny papieża Jana Pawła II

W tym roku przypada czterdziesta rocznica wizyty Świętego Papieża Jana Pawła II w naszym kraju. Wspominamy go jako wielkiego papieża – misjonarza oraz papieża młodzieży. Prosimy go szczególnie o orędownictwo w wyzwaniach misyjnych, przed którymi stają nasi kapłani, diakoni i wszyscy nasi współpracownicy, przyjmując młodych ludzi i prowadząc ich drogą naśladowania Jezusa Chrystusa w Jego Kościele.

Łk 5,1-11 w przekładzie Biblii Tysiąclecia (oryg. Willibrordvertaling)

1 Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Niego, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – 2 zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. 3 Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy. 4 Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów! 5 A Szymon odpowiedział: Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci. 6 Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. 7 Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. 8 Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny. 9 I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; 10 jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A Jezus rzekł do Szymona: Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił. 11 I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Nie lękajcie się

Niektórzy z nas wciąż pamiętają wybór Papieża Jana Pawła II w 1978 roku. Inni słyszeli o tym lub widzieli na wideo. W uszach wielu osób wciąż rozbrzmiewają słowa z tamtego czasu: „Non abbiate paura” – nie lękajcie się. Otwórzcie drzwi Chrystusowi, otwórzcie je na oścież! On sam dał przykład, podróżując po świecie i głosząc Ewangelię.

Trudne podróże…

Niektóre podróże apostolskie były trudne, zwłaszcza te do Nikaragui i Holandii. Kiedy Papież powrócił z podróży do krajów Beneluksu – Holandii, Belgii i Luksemburga – dokładnie czterdzieści lat temu, czekałem na niego wraz z wielu innymi na Dziedzińcu Damazego w Watykanie. Niektórzy przynieśli ze sobą duży transparent. Po przybyciu Papież powiedział coś w tym stylu: „Wielu powie teraz, że powinienem był zostać w Rzymie, aby poświęcić więcej uwagi Kurii Rzymskiej. Ale wy już przynieśliście odpowiedź” (po czym odczytał na głos tekst na transparencie): „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii”. Nie lękajcie się, głoście Ewangelię!

Duc in altum

A na początku tego tysiąclecia Papież Jan Paweł II przekazał nam przesłanie w podobnym duchu, które stało się równie ikoniczne: „Duc in altum”, wypłyń na głębię. To również było wezwanie, które miało nas zachęcić, byśmy nie pozostawali na uboczu, lecz brali się na odwagę, podejmowali inicjatywy, podążali za Ewangelią, gdzie „głębia” może oczywiście także oznaczać zadanie ciągłego odnawiania i pogłębiania waszej wiary oraz oddania orędziu Jezusa Chrystusa. Również w tym sensie szukajcie głębi.

Wezwanie

Oba wezwania Świętego Papieża Jana Pawła II, będące wezwaniami samego Jezusa Chrystusa, wywodzą się z przedstawionej powyżej Ewangelii, którą można w pewnym sensie postrzegać jako początek Kościoła: powołanie pierwszych uczniów.

Zachęcanie

Te dwa wezwania do odwagi, siły i inicjatywy w służbie głoszenia Ewangelii nie zwalniają nas oczywiście z obowiązku poszukiwania słów i gestów, które ci, do których jesteśmy posłani, będą mogli zrozumieć, które będą mogli odnieść do swojego życia, słów, które będą zachęcać ich do działania.

Orędzie i odbiorca

Każde głoszenie musi cechować się wiernością orędziu Ewangelii oraz głęboką świadomością tego, co naprawdę inspiruje osobę lub osoby, do których się zwracam; kim one są. Aby kogoś czegoś nauczyć, musisz nie tylko dobrze znać orędzie, które chcesz przekazać, lecz także znać tę osobę lub osoby, rozumieć je, ze współczującą miłością Jezusa Chrystusa. Do jakiego rodzaju osób się zwracam?

Nie ludzka skala

Równie naturalne jest to, że sam musisz żyć tym orędziem, ponieważ słowa inspirują, ale przykłady pociągają; i nie możemy sprowadzać orędzia do ludzkich rozmiarów; nie powinno to wynikać z chęci poznania osoby lub osób, do których się zwracasz.

Jak jest to odbierane?

Wszystko to nie umniejsza odwagi, do której jesteśmy zaproszeni i powołani, ponieważ nie chodzi o dopasowywanie orędzia do gustów czasów, ale o to, żeby pozwolić mu rezonować i docierać. W końcowym ujęciu to drugie – sposób, w jaki orędzie dochodzi do jego adresata – jest kwestią łaski oraz współpracy z łaską. Nawet niezręczne i niewyraźne orędzie może przynieść obfity owoc dzięki łasce i otwartości adresata. Nie mamy na to wpływu i możemy jedynie być wdzięczni za większą otwartość na Ewangelię i Kościół, jaką napotykamy, zwłaszcza wśród młodych ludzi, dzisiaj.

Równowaga

W końcowym ujęciu równowagę między bliskością a przejrzystością, między wiernością prawdzie a zrozumieniem człowieczeństwa odnajdujemy w miłości Jezusa Chrystusa, w Jego sposobie postępowania z ludźmi.

Źródło: https://arsacal.nl/?p=contentitem&id=3942